در ماه ربیع الاول، ماه خجسته و فرخنده‌ای که میزبان ولادت خورشید بی‌غروب عالم‌آراست؛ همان عشق بی‌پایان، جلوه‌ای از صفات حسنای الهی و سرچشمهٔ رحمت و عطوفت. نسیم سحری جان مایهٔ عشق را به گسترهٔ خاکیان می‌فرستد و جوانه‌های تبسم، لب‌ها را با طراوتی نو شاداب می‌کند. مژده آمدنت را می‌دهیم و قدوم نوزادی را که سبب آفرینش است، تبریک می‌گوییم: یا محمد(ص)! به جمع خاکیان دوستدارت خوش آمدی! حلول ماه ربیع الاول، ماه جشن و سرور اهل بیت(ع) بر همگان مبارک باد.
